Joanna Kobiorska-Nowak, Stanisław Bień, Jacek Gołębiowski
Wprowadzenie. Indukcja drugiego – pierwotnego nowotworu
złośliwego, obok czynnika genetycznego, czy czynnika wspólnych
kancerogenów, może być spowodowana pierwotnym
leczeniem. Rola radioterapii w indukcji drugiego nowotworu
znana jest od niemal 10 lat. Uszkodzenia genomu komórkowego
subletalnymi dawkami promieniowania w obrębie tkanek objętych
polami napromieniowania, prowadzą do mutacji komórek,
których ostatecznym efektem może być powstanie komórki
nowotworowej.
Opis przypadku. Prezentacja przypadku nowotworu indukowanego
(osteosarcoma lewej kości czołowej) u 55-letniej
chorej, która w 2-gim roku życia leczona była chirurgicznie
i radioterapią z powodu guza (retinoblastoma) gałki ocznej
lewej. Po weryfikacji histopatologicznej szybko rosnącego guza
kości czołowej, chorą zakwalifikowano do leczenia skojarzonego
(chirurgia + chemioterapia). W okresie 18 miesięcy chora
była 2-krotnie reoperowana z powodu miejscowej wznowy
kostniakomięsaka. Obserwacja przez 15 miesięcy po ostatnim
leczeniu nie wykazała cech wznowy miejscowej, czy uogólnienia
choroby nowotworowej.
Wnioski. Podany przypadek jest ilustracją rozwoju kostniakomięsaka
w polu objętym napromienianiem kilkadziesiąt lat wcześniej.
Zwraca on uwagę na konieczność czujności onkologicznej
u chorych leczonych w przeszłości radioterapią.
słowa kluczowe: retinoblastoma, radioterapia, chemioterapia, retinoblastoma, radiotherapy, chemotherapy
strony: od 193 do 197
| szacunkowy czas pobierania pliku (904 kB) |   | | rodzaj łącza: | 56 | 128 | 256 | 512 | 1024 | [kbps] | | czas ściągania: | 182 | 58 | 29 | 15 | 8 | [sek.] |
|
 | Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd. |
|
Artykuły oryginalne
![[ ZAMKNIJ ]](_cl0.gif){kind=small}