Ewelina Sielska-Badurek, Anna Domeracka-Kołodziej
Prawidłowe oddychanie odgrywa kluczową rolę w procesie
fonacji. Prawidłowa postawa warunkuje synchronizację i koordynację
procesu oddychania, ułatwia rozpoczęcie fonacji oraz
uczynnia rezonatory. Rozróżniamy trzy główne typy oddychania:
piersiowy (żebrowy), brzuszny (przeponowy) oraz mieszany
(piersiowo-brzuszny). Tor oddychania piersiowo-brzuszny,
w którym dochodzi do obniżenia przepony oraz zwiększenia
obwodu klatki piersiowej, uważany jest za najbardziej fizjologiczny
typ oddychania. Mianem podparcia oddechowego (appoggio)
określa się świadome wydłużenie i pogłębienie fazy wydechowej
za pomocą jednoczasowego, kontrolowanego napięcia dwóch
antagonistycznych grup mięśni – wdechowych i wydechowych.
Percepcja, akustyka oraz fizjologia głosu tworzonego z podparciem
oddechowym odróżnia go od głosu tworzonego bez
podparcia. Różni autorzy oceniają śpiew tworzony z appoggio
jako powstający przy niższej pozycji krtani, z wyższym ciśnieniem
podgłośniowym, wzrostem maksymalnej szybkości przepływu
powietrza przez głośnię, krótszym czasem zamykania głośni,
wydłużonym maksymalnym czasem fonacji (MPT), wzrostem
poziomu ciśnienia dźwięku (SPL), a także obniżeniem częstotliwości
formantu F4.
słowa kluczowe: oddychanie, podparcie oddechowe, fonacja, śpiew, breathing, breath support, phonation, singing
strony: od 109 do 114
| szacunkowy czas pobierania pliku (118 kB) |   | | rodzaj łącza: | 56 | 128 | 256 | 512 | 1024 | [kbps] | | czas ściągania: | 25 | 8 | 5 | 3 | 2 | [sek.] |
|
 | Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd. |
|
Artykuły poglądowe
![[ ZAMKNIJ ]](_cl0.gif){kind=small}