Katarzyna Pierchała
Rozpoznanie choroby Ménière’a jest diagnozą kliniczną opierającą
się na obecności typowego zespołu objawów i udokumentowanego
niedosłuchu. Badania diagnostyczne stosowane
w chorobie Ménière’a dzieli się na rutynowe i rozszerzone. Do
rutynowych badań diagnostycznych należy audiometria tonalna,
słowna i ABR oraz rejestracja oczopląsu samoistnego i próba
kaloryczna. Rozszerzone testy obejmują elektrokochleografię,
test glicerolowy, rejestrację emisji otoakustycznych, miogennych
przedsionkowych potencjałów wywołanych i inne. Ciekawych
informacji dostarczają wyniki wizualizacji struktur błoniastych
ucha wewnętrznego metodą rezonansu magnetycznego z kontrastem
gadolinowym. W diagnostyce choroby Ménière’a nie
istnieje test o 100% czułości, jednakże stosowane metody pozwalają
na wykluczenie patologii pozaślimakowej i wzbogacają
wiedzę na temat fizjologii ucha wewnętrznego.
słowa kluczowe: choroba Ménière’a, diagnostyka, Ménière’s disease, diagnostics
strony: od 101 do 108
szacunkowy czas pobierania pliku (147 kB) |   | rodzaj łącza: | 56 | 128 | 256 | 512 | 1024 | [kbps] | czas ściągania: | 30 | 10 | 6 | 3 | 2 | [sek.] |
|
 | Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd. |
|