english version  
Mediton - Oficyna Wydawnicza
Strona główna Czasopisma Książki Konferencje i zjazdy Aktualności Mediton Kontakt  
   Czasopisma
wersja do druku
   Otorynolaryngologia - archiwum  

Alergia Astma Immunologia
Otorynolarygnologia
     Archiwum
     Redakcja
     Rada programowa
     Informacje dla autorów i recenzentów
     Prenumerata
Przegląd Alergologiczny



 Szukaj w artykułach:
  Pod patronatem naukowym
  Polskiego Towarzystwa Audiologicznego i Foniatrycznego




tom 5. nr 3. wrzesień 2006  
 SPIS TREŚCI

 Artykuły oryginalne
Ocena zgodności wyników badań dodatkowych stosowanych w rozpoznaniu przerostu migdałka gardłowego u dzieci
Marek Modrzyński, Edward Zawisza, Henryk Mazurek

Wprowadzenie. Przerost migdałka gardłowego jest najczęstszą przyczyną zaburzeń drożności nosa u dzieci, a zabieg adenotomii jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów operacyjnych w tym wieku. Określenie wielkości migdałka gardłowego jest trudne, przez co pożądane jest poszukiwanie najlepszej metody jego pomiaru.
Cel. Ocena korelacji pomiędzy badaniami dodatkowymi oceniającymi wielkość migdałka gardłowego.
Materiał i metody. Badaniu poddano 76 dzieci (39 dziewczynek i 37 chłopców w wieku od 5 do 10 lat, średnia 5,9 lat), u których występowały objawy alergicznego nieżytu nosa i istniało podejrzenie przerostu migdałka gardłowego. W celu określenia najlepszej metody oceny migdałka zastosowano kilka różnych metod: badanie palpacyjne, rynoskopię tylną, zdjęcie boczne gardła i rynometrię akustyczną. Otrzymane wyniki były następnie porównywane z wynikami uzyskanymi za pomocą badania fiberoskopowego jamy nosowo-gardłowej. Dla stwierdzenia zależności pomiędzy wynikami posłużono się współczynnikiem korelacji Spaermana i testem Q Cohrana.
Wyniki. Poszczególne badania korelowały z wynikiem endoskopii w różnym stopniu, najsilniej zdjęcie boczne gardła (r=0,95) i rynoskopia tylna (r=0,89), nieco gorzej rynometria akustyczna (r=0,81), a najsłabiej badanie palpacyjne (r=0,76).
Wnioski. Oparcie rozpoznania przerostu migdałka gardłowego o sam obraz kliniczny jest niewystarczające. Pomimo różnej wartości diagnostycznej stosowanych badań dodatkowych, wykonanie któregokolwiek z nich przyczynia się do zwiększenia liczby prawidłowych rozpoznań.


słowa kluczowe: przerost migdałka, metody diagnostyczne, adenoidal hypertrophy, diagnostic methods

strony: od 122 do 128



szacunkowy czas pobierania pliku (89 kB)
rodzaj łącza:561282565121024[kbps]
czas ściągania:197422[sek.]


Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd.


Strona główna | Czasopisma | Książki | Konferencje i zjazdy | Aktualności | Mediton | Kontakt

Copyright © 1996-2023 Oficyna Wydawnicza MEDITON | Wszelkie prawa zastrzeżone.