english version  
Mediton - Oficyna Wydawnicza
Strona główna Czasopisma Książki Konferencje i zjazdy Aktualności Mediton Kontakt  
   Czasopisma
wersja do druku
   Otorynolaryngologia - archiwum  

Alergia Astma Immunologia
Otorynolarygnologia
     Archiwum
     Redakcja
     Rada programowa
     Informacje dla autorów i recenzentów
     Prenumerata
Przegląd Alergologiczny



 Szukaj w artykułach:
  Pod patronatem naukowym
  Polskiego Towarzystwa Audiologicznego i Foniatrycznego




tom 3. nr 3. wrzesień 2004  
 SPIS TREŚCI

 Artykuły oryginalne
Analiza złamań kości skroniowej w materiale sekcyjnym
Jarosław Wysocki, Danuta Kucharska, Marcin Fudalej, Łukasz Żywczyk

Wprowadzenie. Obserwacje złamań kości skroniowej dotyczą głównie objawów klinicznych w różnych typach tych złamań. Niewiele jest prac, których autorzy, na znaczącym materiale, dokonaliby ich oceny pod kątem lokalizacji zmian w kości skroniowej in situ. W piśmiennictwie spotyka się rozbieżności na temat lokalizacji uszkodzeń nerwu twarzowego, dotyczące przede wszystkim częstości występowania obrażeń w okolicy zwoju kolanka. Okolica ta, niedostępna przy rutynowej eksploracji nerwu, jest rzadko opisywana na podstawie obserwacji śródoperacyjnych.
Cel pracy. Dokonanie szczegółowego opisu obrażeń poszczególnych struktur kości skroniowej na materiale sekcyjnym, przede wszystkim pod kątem lokalizacji uszkodzeń nerwu twarzowego.
Materiał i metody. Badanie retrospektywne na 200 kościach skroniowych pobranych podczas sekcji. Preparatyka anatomiczna i obserwacje.
Wyniki. Stwierdzono 81,5% złamań podłużnych, 11,5% poprzecznych i 7% mieszanych. Złamania kanału twarzowego obserwowano prawie w połowie kości wykazujących cechy złamania podłużnego (70/163), najczęściej w okolicy kolanka, ale przerwanie ciągłości nerwu spotykano rzadko. Kanał twarzowy w złamaniach poprzecznych także był objęty przez szczelinę złamania (9/23), najczęściej w odcinku błędnikowym, przy czym zawsze obserwowano całkowite przerwanie nerwu. Uszkodzenia opuszki żyły szyjnej wewnętrznej były częste (42/200) i występowały we wszystkich trzech rodzajach złamań. Uszkodzenia łańcucha kosteczek słuchowych polegały na rozłączeniu ich stawów lub złamaniach młoteczka lub strzemiączka; złamań kowadełka nie stwierdzono. Uszkodzenia kanału tętnicy szyjnej wewnętrznej także były częste (89/200), aczkolwiek zranienie ściany samej tętnicy stwierdzono zaledwie w jednym przypadku.
Wnioski. Potencjalnie każda ze struktur kości skroniowej może być uszkodzona w przebiegu złamania. Typ złamania szczególnie silnie jest związany z rodzajem obrażeń nerwu twarzowego; najpoważniejsze uszkodzenia nerwu, z przerwaniem pnia, obserwowane są w złamaniach powodujących naruszenie kapsuły błędnika.

słowa kluczowe: kość skroniowa, złamania, zwłoki, anatomia

strony: od 117 do 127



szacunkowy czas pobierania pliku (379 kB)
rodzaj łącza:561282565121024[kbps]
czas ściągania:77251374[sek.]


Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd.


Strona główna | Czasopisma | Książki | Konferencje i zjazdy | Aktualności | Mediton | Kontakt

Copyright © 1996-2023 Oficyna Wydawnicza MEDITON | Wszelkie prawa zastrzeżone.